از لحظه‌ای که می‌گی ایرانی هستی، کل بحث جمع تبدیل می‌شه به بحث سیاسی. کی تموم می‌شه این تصویر. آخه جلب توجه به چه قیمتی. ما تنها ملت ناراضی دنیا هستیم؟ ما تنها مردمی هستیم که توی انتخاباتشون تقلب شده؟ ایران تنها کشوریه که انرژی هسته‌ای داره یا اصلن می‌خواد بمب هسته‌ای بسازه؟ تنها کشوریه که ان پی تی رو امضا کرده؟ احمدی نژاد تنها آدمیه که جلب توجه دوست داره؟ بیشتر از قذافی یا چاوز حتی؟ ایران تنها جاییه که آزادی سیاسی توش وجود نداره؟ فقط ایرانه که هنرمند درحد کیارستمی و بهمن قبادی و رضا دقتی داره؟ چی شد که این‌طوری شد آخه.
گاهی هم باید برای اون اقلیت خیلی کوچک - معمولن امریکایی- که فرق ایران و عراق رو دقیقن نمی‌دونند توضیح بدی فرقشون رو.
