میگم من فعلاً خود درگیری شدید دارم در مورد وبلاگنویسی. با یه دلیل دیگه شروع شده با این نوشته به اوجاش رسیده. این آدم درست میگه. این درستی من رو میترسونه، همهی اون سالهایی که وبلاگ میخواندم به همهی اینها فکر کردم که ننوشتم، از کجا معلوم که من توی این دام نیافتاده باشم، که وبلاگ نویسی من اشتباه نباشه. توی این نهماهی که مینویسم(نکنه نه ماه هم سمبلیک باشه) اصلاً به همهی آن دلایل قدیمی فکر نکرده بودم. سرم زیر برف بود.
من بریدهام. این حرفها دلبری نیست، گزارش وضعیت و دعوت به فکر کردن است. خوددرگیریام که تمام شد، اول از همه آن پست ناقص را کامل میکنم.