یک سال ِ تمام فکر می‌کردم نوبل ِ ادبیات دوهزار و هشت برای فوئنتس است. مانده‌ام که چرا این همه دست دست می‌کنند برای دادن نوبل‌اش. آکادمی سوئد را نمی‌بخشم اگر فوئنتس نوبل نگرفته بمیرد.
هشتاد ساله است، هی مریض می‌شود و این‌ها هر سال فقط کاندیدای جایزه‌اش می‌کنند که چی؟ اصلاً همه چیز به کنار این‌که برمی‌دارند می‌گذارندش توی لیست نامزدهایی که فلان نویسنده‌ی پرت هم هست، آقای نویسنده شاید غم‌اش بگیرد خب.
فرانسوی‌ها می‌گفتند کاش امسال نوبل را مشترکا‍ً بدهند به یوسا و فوئنتس. امسال که نشد اما فکر می‌کنم آخرش هم مجبور می‌شوند همین کار را کنند، یک نوبل ِ سه-چهار نفره‌ی ادبیات را بدهند به نویسنده‌های امریکای لاتینی و برای چند سالی خیال ِ خودشان و رقبا را از لیست کاندیداهای هیسپانیک راحت کنند.
.
پ.ن: درست که از طرفی خیلی خوب است که فرانسوی‌زبان‌ها جایزه را برده‌اند، اما می‌‌ترسم حسرت فوئنتس هم مثل بورخس به دل آکادمی بماند.
