سه‌شنبه، مرداد ۰۸، ۱۳۸۷

تعطیلات لعنتی مدیترانه‌ای

کارم یک هفته دیگر تمام می‌شود و بلیت پیدا نمی‌کنم تکان بخورم. قیمت بلیت یک طرفه مون‌پلیه -پاریس دو برابر رفت و برگشت پاریس-تهران است. تهران- پاریس- تهران ایران‌ایر تا دو ماه دیگر پر است. ایرفرانس هم فقط فرست کلس دارد. تهران- شیراز هم که طبق معمول از همه‌شان مزخرف‌تر. این است که من که از آفتاب تابستان متنفرم مجبورم فعلاً حوالی مدیترانه بمانم.
نمی‌دانم چرا همه‌ي دنیا باید تعطیلات‌شان همین دو ماه تابستان باشد. من اگر جای دولت امریکا بودم سر و سامانی هم به این موضوع می‌دادم٬ آن‌ها که بدعت ِ به همه چیز ِ ملت کار داشتن را گذاشته‌اند٬ خب این‌هم روی‌اش. آقای امریکا لطفاً‌ برای هر قاره دوماه- دوماه تعطیلات تعیین کن این‌قدر خر تو خر نشود.
***
داشتم این را برای بچه‌ها تعریف‌ می‌کردم که از سر بی‌برنامه‌گی همیشگی‌ام بلیط گیرم نمی‌آید٬ از میز کناری‌مان دختر‌ه‌ی روس می‌گوید: خب این همه کامیون٬ اتو استاپ برو. همه بهش خندیدند٬‌ سعی کردم به روی خودم نیاورم٬‌ گفتم آخر تهران دور است. می‌گوید نه می‌شود٬‌ من خودم پطرزبورگ- پاریس را همین‌طوری با کامیون آمدم. تا آخر شب هی جسته-گریخته بهش تیکه می‌انداختند و او نمی‌فهمید. همین است٬ باور کنید نصف حرف‌هایی که پشت سر دخترهای‌ روس و اروپای شرقی است٬ مال سادگی خودشان است.