پیش‌ترها فکر می‌کردم اگر پاریس زندگی کنم ، احتمالاً زندگی‌ام مثل جوان‌های توی فیلم‌ها می‌شود. همه‌اش نمایش‌گاه و موزه و سینما و تئاتر ، یا دست کم پاریس که باشم بیشتر از تهران سینما و تئاتر و کنسرت می‌روم. راستش را بخواهید می‌ترسیدم زندگی‌ام این‌طوری شود، نشد. این‌جا هم مثل آن‌جا، فقط سالی دو بار می‌روم تئاتر ببینم، برای دیدن تئاترهایی که دوستانم کارگردانی‌اش کرده‌اند.
