Think Big

 توی مراحل اولیه‌ي زبان یاد گرفتن - مقدماتی یا میانی - بدون استثنا معلم‌های زبان‌‌مون توصیه می‌کردند که مجله و روزنامه آسون بخونیم که زبان‌مون پیشرفت کنه. توی ایران برای انگلیسی خوشبختانه‌ مجله‌ي زردی وجود نداشت و ما مثلن ایران دیلی می‌خریدیم که الان می‌فهمم نثرش خوب نبود. یه جور خاصی الد فشن بود و واقعن باعث نمی‌شد چیز زیادی یاد بگیریم.

اما برای اسپانیایی معلم کلمبیایی‌مون مجله‌های زرد کلمبایی که تا سفارت کمبیا در تهران می‌رسید میاورد (خودتون مجله‌ي زرد کلمبیایی رو تصور کنید).
 بعدها خودم برای فرانسه هم همین‌طوری ادامه دادم مجله‌ي توی مترو می‌خوندم و از این مجله‌های زنانه،‌ چون متن شون خیلی آسون بود. فکر می‌کردم کار خوبی می‌کنم که مجله‌ی آسون می‌خونم و با این کار چیزی یاد می‌گیرم. جز این اگر بود نمی‌خوندم اصلن، برای این‌که همین الان‌ش هم،‌ برای خوندن نوول ابسروتور باید دیکشنری دربیارم. (راستی دیکشنری الکترونیک خریدم و خیلی راضیم. به همه داشتن یکی‌ش رو توصیه می‌کنم. مثل مسواک برقی‌ه آدم مدام فکر می‌کنه قبل از این چطوری زندگی می‌کردم)

تا این‌که تابستان دو سال پیش توی کلاس‌های فشرده‌ي آلمانی،‌ معلم آلمانی‌مون یه توصیه خیلی خوب کرد، که به من - در انگلیسی و فرانسه هم - خیلی کمک کرد، گفت : 

از همان اول یادگیری هر زبانی متن،‌ مجله یا کتابی رو که برای خواندن انتخاب می‌کنید در سطحی انتخاب کنید که هدف‌تون اینه که اون زبان رو یاد بگیرید. اگر زبان فاخر می‌خواید یاد بگیرید از همون اول گوته بخونید، شپیگل بخونید. نرید این مجله‌های زرد یا مجله‌های داخل مترو رو بخونید. شما با این‌کار دارید سطح زبانی رو که قرار در آینده یاد بگیرید و حرف بزنید انتخاب می‌کنید. اگر توی زبان خودتون براتون مهمه که چی بخونید و چه متنی چطوری نوشته شده و مثلن ادبیات یه مجله‌ی زرد براتون آزار دهنده‌ است، کامپرومایز(مسامحه؟ تساهل؟) نکنید با یادگیری زبان خارجی. برای یادگرفتن همیشه از همون اولین قدم بلندپرواز باشید و زیاده خواه.

پ.ن: زبان لاتین یاد گرفتن این ویژگی‌ عالی رو خود به خود داره، تمام منابع درسی از همان اول فاخرند. سخت ترین متن‌های موجود در اون زبان رو از ترم اول می‌دن که بخونی و زبان  یاد بگیری. همینه که سرعت یادگیری فوق‌العاده بالا می‌ره و دو ترم‌ش معادل ده ترم انگلیسی خوندن‌ه.